Müjde Uzatma Gel

Benim her günüm bir sanat filmi müjde.

Bir sıkılıyorum bir sıkılıyorum hiç sorma.

Otobüs duraklarında bekliyorum.

Kadınlarla göz göze geliyorum.

Düşünüyorum ki her kafada bir Allah var.

Sonra ben de varım müjde

Zaman var, uzaklık var. Uzakta sen…

Uzatma gel… müjde. Uzatma gel.

Senin uçurumların beni öldürmüyor müjde.

Sakat bırakıyor, süründürüyor ama öldürmüyor.

Kitaplar okuyorum,dilencilere para veriyorum.

Gideceğim yere çok var. Koltuğumu yaşlılara veriyorum.

Dua ediyorum. Sonra tüm varlığı seviyorum.

Bir iyiliğimin karşılığında seni bana versin diye…

-Allah sevdiğine kavuştursun- , diyen bir dilenciye,

Allah olurda itimat eder diye.

Müjde… allah de müjde.

Senin ağzından galaksiler düştü gördüm.

Yol yordam bilmiyordum , dişlerinden öptüm.

Senin sarına sarıldı gözlerim.

Sen misin sen? Sen nesin anlayamıyorum.

Güzelliğini kesici alet olarak kullanıyorsun.

Müjde! Seni allaha söylüycem.

Sen Buralara Ait Değilsin

Sen buralara ait değilsin.
Geldin bir bakıp gideceksin.
Bağrına basma dedim dünyayı.
Yanıp, kül olup söneceksin.

Hiç değmez bunlar uğraşmaya.
Güvenme mala mülke, aldanma.
Hepsi emanet , hepsi gidici.
Senin olan ne var hayatta?

Hiç değmez , kendini paralama.
inan gelmiyorlar yanında.
Sen buralar ait değilsin.
Çok alışma bu diyarlara.

Dostlukta var bir yere kadar.
Ama bir gün son bulacaklar.
Sonlar beni bırakmaz deme.
Mezara koyup dağılacaklar.

Ey insanlar siz ...... Mısınız?

Gül müsünüz?

                 Çiçek misiniz?

                 Çok Seviyorum sizi.

Siz ne güzelsiniz!

içinize karışıyorum.

seyrediyorum sizleri.

manaya değer verirken

nasıl unutuyorsunuz maddeyi.

    canımın özleri sizi.

para mı? peh!

-Kağıt parçası.

hiç değiştirmez sizi.

yalan mı?

-lanet gelsin.

doğrudan başkasını söylemez dilleri.

gül müsünüz bülbül mü?

        karar veremedim!

çok bayılıyorum size.

siz ne güzelsiniz!

ibadetiniz gizli , siyasetiniz temiz.

bakıyorumda heran ölecek gibisiniz.

herkes kendi ayıbıyla uğraşıyor.

didinirken kardeşinin yanlışına bakamıyor.

ey insanlar! 

et misiniz , melek misiniz?

her yer ağaç , çiçek , böcek

bu dünyada cennette misiniz?

birer sevgi mabediyiz O'nun

siyahı , beyazı ve diğerleri

babamız adem , havva annemiz

kocaman dünyada yedi milyar kardeşiz.

Ey İnsanlar! Can mısınız /

     ciğer misiniz?

-Bir aksaklıktan dolayı şiiri

burada kesiyoruz. şairin

bilinçaltına kaçırdığı dünyayla

ilgili araştırmalara yetkililerce

başlanmıştır. tüm bu yalanlar

adına şairin yakınları adına

sizden özür diliyoruz. Ve

gerçek dünyanızda başarılar

diliyoruz-

Ey insanlar! Naber?

Gitmektir Bize Gereken

Beni bir odada sıkıştırıyor

Bir şeyler yapmak isteyen ben.

Bir şeyler.. yeni şeyler…

Artık – gitmek- bize gereken.

Çok gemiylen – çok otobüslen.

Zamanla ölüyorlar:

      Her sabah aynı yeri görenler.

Ah ben , kopar ipini , kurtul kendinden.

Onlardan kurtul , kurtul kendinde ki onlardan.

Onlar bıraktılar seni , gittiler hepisi.

Büyürken içimdeki özlermler , gelmediler.

Bir gece terkedip bu dört duvarı

Gideceğim bilmediğim yerlere:

      Götürmeden bekleyen beni…

Teselli Edici Bir Şiir

Aldanmak vardır sevginin olduğu yerlerde.

Bir haydutta zaten hep sırtından vurulur.

Başlıyor vazgeçmek , yüzleşince gerçekle.

Vazgeçince gerçekten , hayaller kurulur.

Her mahallenin bir aşığı vardır umutsuz.

Bir karanlık odada dualarla avunur.

-Ya onu ver bana , yahut onu benden al-

Sızlayan sesi arş-ı aleme dek duyulur.

-her dua kabülmüş- öyle demiş evliyalar

Diyerek diyerek… alahından umulur.

Beklenen gelse bile kalp gayrı yoruldu.

Dert sahibi olmak en güzel kulluktur.

İyileşir yürek ve o kara geceler de biter.

Leylayı ararken, mevla böyle bulunur.

Caddeleri Gezeriz

Caddeleri gezeriz

Ve bu çağdan kurtuluruz.

Kurtuluruz cep telefonlarından

Bilgisayarladan ,televizyonlardan.

Zincirlerimizden.

Kurtuluruz kablolardan.

Cazddeleri gezeriz

Kavrulmuş leblebi kokularıyla

Yeniden insan olur yeniden

Özleminden öldüğümüz çocukluğu

Belki böyle buluruz.

Caddeleri gezeriz.

Evde yemek hazırdır zaten.

Balkonlar dolu , akşam kokusu.

Semt bir yağmura tutulur.

Kaçmayız be bu kez kaçmayız.

Belki budur aradığımız.

Zincirlerimizde.

Güzel ondan

Şu yoldan gelir belki

Belki de şu yoldan

O isterse gelmesin

Beklemek güzel ondan

Belki mor giyer gelir

Belki de siyah giyer

O isterse gelmesin

Renkler güzel ondan

Belki yarın gelir

Belki de birazdan

İsterse hiç gelmesin

Beklemek güzel ondan.

Güvercin Taklası

Tarihi geçmiş bu hüznü

Tüketmekten hasta ruhum.

Yeni uyandım akşamın uykusundan

Ağlamak istiyorum.

Dağlamak istiyorum.

Şehrin tüm üzerine.

Ancak öyle güzel olur.

Buradan akşam üstü.

Gözlerimle görünce,

Güvercin taklasını.

Kara karganın hüznünü

Anlamak istiyorum.

Düşümde hep. Şiiret bir karga.

Sarılmış gerdanına güvercinin.

Bu kasveti üzerimden,

Bir türlü atamıyorum.

Öldürse de güvercini.

Yinede zencidir karga.

Bunu akşam hüznüne,

Anlatamıyorum.

Büyük harflerle:

ANLATAMIYORUM.

Gerçekten

Bir gecenin içindeyim yine

Öyle bir düşünce içinde

Uzaklar var hep bir yerlerde

Bir  yerlerde gitmekler

Ben unutulmuşum bir yerlerde

Dönmüş yüzler benden

Düşünmekten belki , belki de

Gerçekten.

İşte bir gecenin içindeyim yine

Yaşadığı kadar etki bırakmıyor

İnsanlar öldüğünde.

Ne fark eder geç ya da erkenden

Ne fark eder çürümek bir yerlerde

Sanki farklı bir sıhhat var ölmekte.

Gerçekten.

Bir gecnin tam içindeyim yine.

Kinim yok, hasretim dingin.

Umudum yok , en güzeli : acım dinmiş.

bir nehir düşünüyorum istersem.

İstersem güneşli bir cumartesi.

Hayaller çok güzel gerçekten.

Gerçekten.

Günlükler

1.

Sıtını dayayıp ranzasının demirine

Günlük tutar bir mahkum özlemiyle;

    -hergün aynı şeyler , keşke dışarda olsamda ,

Biraz bulut yesem , rüzgar içsem , göğe uzansam, yeri öpsem-

2.

Evde kalmış bir kız günlük tutar aynı vakitlerde

Öfkelidir biraz , bir eli kalemde, bir eli çenesinde.

-tüm erkekler orospuçocuğudur. Keşke ben de

Erkek olsam-

3.

İlerler biraz zaman , mahkum uyur , kız uyur.

Bir asker gelir nöbetten , çözülür ellerinin buzu;

          -bu vatanı sağ tutma işi , sorulur hep fakirlerden.

Neden?-

4.

Bir ergen efkarlıdır ve yeni başlıyordur sigaraya da.

Acısı sığmaz kaleme ve taşar kağıtlara;

-eceye çok aşığım. Bu kara geceler of bu kara geceler…

Onun gözlerini hatılatır…

O değil de , tarihçinin göğüsleri de süper.-

5.

Uyanır memur ihsan, karısının horultusundan.

Hayatını hep düşünerek yaşamıştır bilgiyle..

-doğdum , büyüdüm, okudum ve evlendim.

Şimdi de emekli olup , öleceğim allahın izniyle

HK için Yalnızlık Giderici Şiirler silsilesinin İlk denemesi

-bir uçurtma hatırlarım

Ama akıbetinin silmişim

Çocukluğumdan-

Kendin bildiğin anlardan

Nasılda koparıyor seni zaman

Yabancıyım düne – yabancıyım yarına

Elde var bugün! Öyleyse iyi kullan.

Bir koku alırda beni içine

Niye bir yolculuğa başlar?

Ah nasılda geçmiş böyle zaman

Derken bile geçip gitmiş zaman.

Değişmiyor değişime direnmek

İnsan bir benlik çukurunda hep

Yabancıyım kendime – yabancıyım bana

Bir daha bulamıyor kendini yitirenler.

-çocukluğumdan. Düştüm.

Şimdi  artık hiçbir şey olamıyorum-