Gece kırık ışıklar penceremde
Hüznü yazarken
Hüznü.
Artıyor nedense her harfte.
Hüzünüm.
Beni neden yeniden sevmiyorlar?.
Böyle gecelerde
Bir daha sevmiyorlar yeniden.
Yine.
Unuttuğum halde.
Şimdi hicran kalbtir
Sonsuz defa kalpliyorum
nasıl oluyor da tüm evreni
El kadar kalbe sığdırıyorum
Yine
Unuttuğum halde.
Beni neden terk ediyorlar yeniden?
Böyle gecelerde
Yokluklarına alıştıklarım
Yine yoklaşıyorlar
Hiç yokken öylesine.
Göğsüm doluyor zamanla
Yorgunluğu soluyorum
Bırakıyorum kendimi kendimden
Düşüyorum.
Yeni bir kendime.
Beni neden yeniden boğuyorlar?
Kendi içimde kendimle
Yoruldum kaçamıyorum
Benliğimden.
Beni.
Unuttuğum halde.
Beni neden yeniden sevmiyorlar?
Hiç sevmemiş gibi.
Sanki ilkmiş gibi
Yeniden.
Böyle gecelerde.
Sevmiyolar.
Beni.
Yeniden.
Şimdi tutsaktır cümlem
Yeni bir teselliye susuyorum
Nasıl olur da tüm kahrımı
El kadar kalbe sığdırıyorum
Yine…
Yeniden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder