Yarı baygın gözlerle , sarmaş dolaş yatamadık
Bir merkez bildik kendimizi
Uzaktaydı onlarda , çok uzak
Zihin yaralarına iyi gelen hayaller
Beklentiler ve hicranlar
Sus sus!
Uluyan kurtları sevdik , serçeler dururken
Kışları bastık umudumuza, yazlar dururken
Konuşan dillerimiz varken, yazmayı seçtik
Helva tabağı masadan gidince , helvayı sevdik
Yenilen takımları tuttuk,çirkin çocukları sevdik
Sus sus!
Bu demek değil, nasip olmayacak sonsuzluk
Yarı baygın gözler daraltmayacak içimizi
Hiç umma , ummadığın zamanlarda
Çıkıp gelecek hayatının ilkleri, ama umutlanma.
Sus sus!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder