Aziz Dostum

Aziz dostum , sen de yoksun.

Bir hayslsin ve bir baş ağrısısın.

Ne gözlerimle kırlangıçlar görebiliyorum

Ne de yalın ayak topraklara basabiliyorum

Beton bir kafesin içinde

Yeşil şiirler yazıyorum.

Demek sen de yoksun aziz dostum

Kutuplaşmış ülkemiz de herkes yabancı

Yüreği çivilenmiş çocuklar öldü biraz

Biraz öldü,çok az.

Ve az az büyüdü ölümler.

Neyse ki alıştık, yoksa dayanılmaz.

Işıklar

Şuralardan gelir,buralardan gelir

Yüreğimden gelir,gökyüzünden gelir

Ölüler gelir, ölüler gider

Sonunda.

Işıklar

Söner.

Söner

Işıklar.

Sonunda

Buralardan gider,şuralardan gider.

Yüreğimden gider,gökyüzünden gider.

Işıklar

Yanar.

Yanar.

Işıklar.

Gözlerime değer,gözlerim senin.

Sana değer bu gözlerim senin

Işıklar

Yanar.

Rabbim nolur Güzel Bir şey Olsun

Sabahı beklemem için

Bir sebep yarat Allah'ım

Benim için

Bir balkon ver bana

Rengarenk çiçekler

Hüznüne boğulacağım bir kuş

Bir kadın ver bana

Puzzlemın eksik parçasını

Benim için tamamla

…..

Kendimden-bana

Bir hayal olarak kalıyor

Yarının benim için getirecekleri

Kadınlar ve entelektüel amcalar

Ve hızır hazretleri falan filan

Hiçbir kimse karşıma çıkmıyor

              Rabbim

                  Nolur

                    Güzel

                       Bir şey

                          Olsun           

                        Güzel

                       Bir şey

                    Rabbim

                NOLUR?

Yalnızlık adına en güzel şiir yüreğim

Yetiyorum bana , bu kendime çok geliyor

Dişime misvak sürttüm,

        büyük günahlar işlemedim

Zora düştüm sabrettim,içki de içmedim

Bu işi seninle halledelim

     Rabbim

        Dediğim

            Gibi

              Nolur?

İçerime gittim yeni bir ben bulmaya

Döndüğüm de bulamadım yerimde

Yitirdim beni. Anlarsın ya

                    Yitirdim kendimi

Ne bir renk severim , ne mitoloji

İnsan kendini de bulamayınca

Kimse de bulamıyor gelip seni

     Rabbim

       Bana

         Beni   

  Geri ver!                  …

….

Saklandı huzur sanki

Saklandı huzur eminim

Camiiye baktım biraz orada var

Dostuma sordum , o da kaybetmiş

Anneme soramadım, huzuru kaçar

Babama soramam, ayıp bu bizim oralarda

   Huzur nerede?

Aman sakın! Dilin kopsun – kadın deme

Kadınlar beni çok sevemezler

Bir acı olarak kalırım bazen

İri bir acı olarak kalırlar ben de

Arkadaş! Ben acıya dayanıksızım

-neyse! Huzur nerede?

Üzüntü Kuyusu

Düşer miyim bilmem yeniden

Ne kadar istemiyor görünsem de

Yüreğim özler , hep yüreğim özlem

Öyle işte yüreğim ister

Usul usul zihnim de yaşanır yeniden

O eski günler , güzel günler

Eskiyen her şeye bulaşır özlem

-Gökyüzüne bir kuyudan bakıyorum

Dünyayı tüm güzellikleriyle,

Yer yüzünü bütün süsleriyle

Benim kılsanız üstüne.

Ben yine; -gökyüzüne bakıyorum.

(en sevdiğim yüzün – gökyüzün. malik’im)

Dibinden kuyu’nun;

  Ayaklarım ile hissederim suyunu

 Ellerim ile sıvazlayıp duvarını

Bir kervan beklemeden

Sızımla zevke boyuyorum kuyumu

Düşer miyim bilmem yeniden

Lavanta kokan zihnimin kumpaslarına

Tekrarı olmayan hayatın , her günü aynı

Depresyon sabahlarında , sabırla geceye

Varırım geceye , varırım bakarım

Üzüntü kuyumun duvarlarında, ölülerin resimleri

Batmış gemiler , gitmiş ve hiç gelmeyecekler…

 yüreğim özler.

gitmek mutluluk

Allah'ım!

Beni buralardan alıp uzaklara Allah'ım

     Sevgili Allah'ım!

Tüm dualarımı geri çekiyorum

Ne kitap dolu dar bir oda

Ne gül desenli(entarili) bir kadın

Ne anlaşılacak kitaplar

Ne de dünyanın en güzel şiirini yazmak

-Hiç birini istemiyorum!

       Allah'ım…

Ben nasıl mutlu olacaksam

       Öyle olsun

Nerede mutlu olacaksam

        Oraya götür.

Ne istanbulu severim , ne de sevmem

Ne sivası severim , ne de sevmem

Buralara ait değilim, şuralara da

Rusya’ nın buzlarına, amerika’ nın ışığına

Ne kadar yabancıysam

Yabancıyım ülkemin şu garip huylarına

             Allah'ım

-yarın medineye mi gitsem?

Etrafımdan zaman son hızla geçiyor

Ve ben fark etmeden ben olmuyorum

Bir fanus için de koruyorum sanıyordum

Hayır, hayır! Dur lütfen dur…

Allah'ım zamanla

        Elimdeki benler gidiyor

Ademi bilirim, havvayı da bilirim

Hissederim dünyaya indiği o ıssızlığı

Habili de severim evet kabile nefretim

Habil ölürse şit-i da severim

Yalnızlığından tutup en çok

Babam ademi severim.

Allahım mekkeye  mi gitsem?

Neredeyse mutluluk oralara gitsem

Burnumun dibindeyse, burnumun dibine

Kaf dağının ötesinde ise kaf dağının ötesine

-allah'ım ben gitsem iyi olacak.

tavsiye zinciri (sana bana)

Huzur ararsan hayatta

Sana tavsiye;

Kalbini karartma.

Yüreğini taşımak zorsa

Sana tavsiyem;

Yüreğine yalan  koyma

Yarını sevmek istiyorsan

Sana tavsiyem;

Bugünden başla.

İstediğin mutluluksa

Sana tavsiyem;

Şimdiden başla.

Bir şey arıyorsan

Sana tavsiyem;

Önce sen de ara.

Göremiyorsan suyu dibini

Sana tavsiyem

Öyle atlama aşk’a.

Sevmek istiyorsa yüreğin

Sana tavsiyem;

Kendinden başla.

Bunları ben yapıyor muyum?

Sana tavsiyem

Bunu bana sorma…

boyacı amca

Karadeniz de bir şehir de

Bir otogara indim

İner inmez bir amca

Buraya gel dedi.

Tek bacağı yok

Koltuk değnekli

Sizin okuyunca hissetiğinizi

Ben görünce hissettim

Vardım yanına gittim

-buyur amca- dedim

-al şu sandığı- düş peşime dedi

Amca emektar ayakkabı boyacısı

Bu sandık sanardım kuş gibi hafif

Yokladım kaldırmaya,kopuyordu belim

Yokuşlar merdivenler çıktım

Sabrettim az kaldı dönünce şu köşeyi…

Sonunda bir kahvehane

İçerisi çok kalabalık

Bir sandaliyeye oturdu amca

-çocuk nerede kaldı benim sandık

İçimde bir çaya kendimi çok hazırladım

Sandığı amcanın ayak dibine bıraktım

Bir gülümseyip teşekkür etmedi

Canım yandı.

çocukca

Çocukluk vardı mesela

Bilinmez bir şekilde kayıp oldu

Usulca, hiç belli etmeden

Uyandık bir kere

dönemeyiz aynı rüyaya

Yeniden uyuyarak.

Güneş sızardı da hep ağaçların arasından

Şimdi anımsadım bunlar kılıç olurdu

Göz kenarlarıma saplanarak…

Aman çocuk , canım çocuk

Bir yüksekten atla kurtul

Gelme bu yaşına.

Bu yaşında tadı kaçar şekerlerin

Azalrak yok olur hayallerin

Ellerin büyür sevdaların küçülürken

Üremiş olmaktan çıkarsın artık

Ruhuna işleyen üreme iç güdün ile

Meleklik ile hayvanlık arasında bir çizgi

ararsın

Durursun kayarsın, insanı bulursun

Bulursun, kaçarsın

Olmaz.

Gelme işte.

Mesela bulutlar vardı

O boyla nasıl hissederdik gökyüzünü

Bir parçası olurduk kubbenin inançla

İyi de nasıl?

İçer ve doyardık litre litre gök rengini

Mesela şimdi olmuyor

Şimdi hep zifiri sokaklar da asfalt eriyor

Ve ruhuma yapışıyor bu koku

Yıkansa da çıkmıyor

İnsan çıksın da istemiyor

neden

Neden bu saatlerde

Sığar zihnime dikine

Büyüdüğüm sokaklar

Erik ağaçları, güzel kızlar

Neden bu saatlerde

Gece sıçrar yüreğime

Leke olur mavi kokusu

Serin kokusu, derin kokusu

kanarayak

Şu dağlardan buralara

Hep hüzün yuvarlanır çoğalarak

Gece çökerken zemine kadar

İçim de bir sızı peydahlanır

Kanayarak

Adını kazır tahta sıraya bir çocuk

Kanayarak

Gök yüzüne çizik atar bir çocuk

Kanayarak

Yürür camlar da yalın ayak

Kanar ayak

Vah çocuk, can çocuk

Yalın ayak.

kumarbaz

Zar attı çok uzaklar da bir kumarbaz;

Kaybetti.

Masaya oturulurken daha

Kazanan da , kaybeden de

Yenilmişti.

20

Yirmili yaşların başında

Mahcup oluyor insan çocukluğuna

Her şeyi biraz Öyle sanıyordun ya

Öyle değilmiş işte

Denizler pipetle çekilmez içe

Aya bir ip atıp çıkılmaz göğe

…

Yirmili yaşların başında

Gerçeğe dönüşü Hayalin acıyla

Hayal gücünden vurulup yatar

Öyle değilmiş işte

Bulutu maviye boyar kalem

Beyaz bırakır gökyüzünü hep

İçim de kalan şiirler için

İdris ne yapıyorsun orada?

Cevap ver şu adama , ağlıyacağız yoksa.

Kim vurdu şu jopu arkadaşımız zekainin kafasına?

Ölü vermesin mi çocuk yirmibeş yaşında.

Selimi salis gibi oturuyor bir adam

-bu herif aşık-

İdris bu adam ne yapıyor orada?

Bu herif sait faik abasıyanık.

Kavruldum ben ve çağımın gençleri

Aşka zeka ile düştük ve kavrulduk

En sivrisi buydu yuvarlağın köşesinin

Çarptı,kanadık çok kanadık

Asaftı her kanayan yaranın adı.

İdris sen ne yapıyorsun orada?

Anlatamamaktan şiir yazan ahmed arifin

Yüreğinin ağırlığını gelip bana biraz anlat.

İdris ne yapıyorsun orada?

Nasıl bir kadınmış ki o nasıl bir kadın

‘’saçları akşamdan çözülü’’?

Aşk kadın mıdır yoksa nurumudur

Cemalin aşkla bakan gözünün?

Nedir ilhan berki yıkan?

Sebahattin ali’nin beyninin kanını yakan?

İdris ne yapıyorsun orada?

Cevap ver şu adama ağlayacağım yoksa.

Rüzgarlı havalarda yağmur eğri yağar

İhtiyar değirmenci allaha inanır sorgulamadan

Ve bunlar neden yüreğine sızı olur

Hak deyince işciyi hatırlayan

İnce adam! Orhan veli Kanık

O Adam!

Ayrılık nedir biliyor musun idris?

Ayrılık insanın içini dökmeten vazgeçmesiymiş

Ayrılmadan öğrendik bu acıyı

Acıyarak yavaş yavaş

O adam!

Şükrü erbaş…

Ve nicesi idris…

Nicesi…

Eksilirsin , eskilerle , eskiler de

Sen de olanlarla görürsün onları

Aşkla

Sevgiyle

Acıyla

Sen de olmayanlarla da görürsün onları

Güçlü

Zengin

Mutlu

Eksilirsin

Eskiler de

Eskilerle

Muhtaçsın yeniliğe

Aşk güçlüdür

Sevgi zengindir

Acı mutludur

Güçlüdür aşk

Zengindir sevgi

Mutludur acı

Kendi içinde

Kendince.

Uzağın Şiiri

Sonbahar da bir şey buldum

Ve çekinmedim karanlığımı kuyuya benzetmekten

Ne bir Yusuf düştü ,Ne bir kuş.

Öylesine bir kuyuydu, karanlık ve boş.

Geceler de bir şey buldum

Solumda bir kıpırtı oluşturan

Huzurun acıyla karıştığı vakitler de

Artar umut

Uzaklar var , uzaklar da bir yerler

Bir şarkı var henüz dinlemediğim

Birisi var henüz tanışmadığım

Bir film var henüz izlemediğim

Ve bir köşe var henüz dönmediğim

Bir kitap var henüz okumadığım

Mutluluk onlar da

Uzaklar da

Akşamüstüler de bir şey buldum

Dinginleştiren beni, beni seven

Ben akşamüstüleri severim

Akşam üstüler beni

Bakalım kısmet

Niyetimiz ciddi

Bir şeyler buldum

Bulamazken beni

Bulanıyorum bulduklarıma

Ve bulanarak var ediyorum

İstediğim gibi.      

Tenin Ben Demek Demek

Tenin ağzıma doluyor

Savruluyor saçların mukaddes alem de

Bunu bir ben görüyorum…

Ben sen de daha neler görüyorum?

Kopmuş kıtalarız birbirimizden

Ense kökünde burun boşluğum

Derinlerine doluyorum ışıkla!

Aşkla,hışımla sızıyorum boşluklarına.

Burnumdan öpüyorsun avuç avuç

Mora çalıyor boynunda canın

Bu sıra da uzaklarda ormanlar

Vaşaklar, tavşanlar, tilkiler

Derin mağralar da yarasalar

Anlıyor beni biliyorum.

Demek insan bunun için  de yaratılmış

Gözüme takılan gözünde bunu görüyorum

Bunu bir ben görüyorum

Ben sen de daha neler görüyorum?

Her saç teline bir yıldız takılı

Uyurken nefes dolan karnın da

İnce belin de ve titrek sesin de

Yaratılılışın zerafet tanıtısını görüyorum

Senden dökülen insan üstü şeyler

Kokluyorum, uzak orman kokuları

Buzu kırılmış kutup buzulları

Doluyor burnumdan çocukluğuma

Islanıyor kuru kalmış dudaklarım

Bu sırada sahralar ,  oruçlular

anlıyor beni biliyorum.