Allah'ım!
Beni
buralardan alıp uzaklara Allah'ım
Sevgili Allah'ım!
Tüm
dualarımı geri çekiyorum
Ne
kitap dolu dar bir oda
Ne
gül desenli(entarili) bir kadın
Ne
anlaşılacak kitaplar
Ne
de dünyanın en güzel şiirini yazmak
-Hiç
birini istemiyorum!
Allah'ım…
Ben
nasıl mutlu olacaksam
Öyle olsun
Nerede
mutlu olacaksam
Oraya götür.
Ne
istanbulu severim , ne de sevmem
Ne
sivası severim , ne de sevmem
Buralara
ait değilim, şuralara da
Rusya’ nın
buzlarına, amerika’ nın ışığına
Ne
kadar yabancıysam
Yabancıyım
ülkemin şu garip huylarına
Allah'ım
-yarın
medineye mi gitsem?
Etrafımdan
zaman son hızla geçiyor
Ve
ben fark etmeden ben olmuyorum
Bir
fanus için de koruyorum sanıyordum
Hayır,
hayır! Dur lütfen dur…
Allah'ım
zamanla
Elimdeki benler gidiyor
Ademi
bilirim, havvayı da bilirim
Hissederim
dünyaya indiği o ıssızlığı
Habili
de severim evet kabile nefretim
Habil
ölürse şit-i da severim
Yalnızlığından
tutup en çok
Babam
ademi severim.
Allahım
mekkeye mi gitsem?
Neredeyse
mutluluk oralara gitsem
Burnumun
dibindeyse, burnumun dibine
Kaf
dağının ötesinde ise kaf dağının ötesine
-allah'ım
ben gitsem iyi olacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder