Şu dağlardan
buralara
Hep hüzün yuvarlanır
çoğalarak
Gece çökerken zemine
kadar
İçim de bir sızı
peydahlanır
Kanayarak
Adını kazır tahta
sıraya bir çocuk
Kanayarak
Gök yüzüne çizik
atar bir çocuk
Kanayarak
Yürür camlar da
yalın ayak
Kanar ayak
Vah çocuk, can çocuk
Yalın ayak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder