13 Şubat 2017 Pazartesi

Ruhu Darlanmış İnsanlar Vardı

Ruhu darlanmış insanlar vardı.
Ruhu daralmış insanlar mı varmış?
Ruhu varmış ki daralmış…
Ki ruhu varmış.
Yetmezmiş gibi aklı varmış.
Zihin bir anı defteri gibi.
Sevk edilmiş kalbe acılar zihinden.
Unutulmak bilmeyen o acılar.
Her gece zihinde tekrarlanmış.

Rahman olan Allah’ın adıyla.
Beni gören ve gözeten.
Boyun eğme ihtiyacımı sana arz ediyorum.
Bir ruhum varmış.
Kalbime kalbimle kalbettim.
İçimdeymiş yangın, gözyaşım yanağıma aktı.
Ki kalbim varmış.
Kalp bir his tarlası gibi.
Meyve vermiş kalbe ne ektiysen.
Unutulmak bilmeyen o hisler.
Her gece kalpte büyümüş.

Her gece zihinde tekrarlanmış.
Unutulmak bilmeyen o acılar.
Sevk edilmiş kalbe acılar zihinden.
Zihin bir anı defteri gibi.
Yetmezmiş gibi aklı varmış.
Ki ruhu varmış.
Ruhu varmış ki daralmış.
Ruhu daralmış insanlar mı varmış?
Ruhu darlanmış insanlar vardı.
Rahim olan Allah’ın adıyla.
Beni gören ve gözeten.
Sahiplenme ihtiyacımı sana arz ediyorum.
Bir karanlığım vardı
Onlar düzeni bozdu.
Yoksa ben doğru zamanda sevdim.
Dilime vurmayan bir dua bu şiir.
Amin dedimde yazdım.
Ruhu darlanmış insanlar vardı.
Boyun eğme ihtiyacından dolayı.

Her gece kalpte büyümüş.
Unutulmak bilmeyen o hisler.
Meyve vermiş kalbe ne ektiysen.
Kalp bir his tarlası gibi.
İçimdeymiş yangın , gözyaşım yanağıma aktı.
Kalbime kalbimle kalbettim.
Bir ruhum varmış.
Boyun eğme ihtiyacımı sana arz ediyorum.
Beni gören ve gözeten.
Rahman olan Allah’ın adıyla.

Ruhu darlanmış insanlar vardı.
Dua etsinler. Galaksinin sahibine.
Uçsuz okyanusu yaradan.
Şifa verir o minik kalbine.
Ruhu darlanmış insanlar mı varmış?
Ruhu varken dua etsin rabbine.
Göğe elini aç , eline gök düşsün.
Göğü yüzüne sür, gönlün hoş olsun.
Ruhu darlanmış insanlar mı varmış?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder