Akşam , içinde öfkeyle masama düşüyor.
Elim yanağımda , göz çukurlarım üşüyor.
Gelir , belki gelir. Hala bekliyorsam.
Önü ilikli montum koruyamadı gövdemi.
Ayaz kaptım. İliklerim ve bacaklarım.
Kanıyor ürpermiş zihnim ellerime.
Ellerimde atlı karıncalar usulca
Dönüyorlar , tıpkı bir ayyaşın zihni gibi
Yıkılacak düş arıyorum , tut beni
Ki! Sanki, Tanrıda istemezdi seni böyle sevmemi.
Burun deliklerimden aksa şuurum , isterim.
Buğulanmış camları kırmak istiyorken
Buluyorum kendimi delirmeye yalpaklanırken
Ah! Koruyamadı önü ilikli montum beni
Yedim işte tüm ayazı , hemde sırtımdan.
Hemde ruhumun özünde ki gecekondudan.
Şimdi bir ıslak kelime söyle kulağıma.
Ağzın nasılda konuşuyor ruhumun eksiğini.
Ölmelik kelimeler duymak istiyorum, söyleme.
Ki! Tanrıda istemezdi seni böyle sevmemi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder