Saldırı başlar
birazdan
Ve saat gece yarası.
Otogarlar şehirlere
çok uzak,
Ve otogarlara giden
o yollarda ;
Çok ağır bir dram
var.
Evlerin yarı baygın
lambalarından
Bir soru takılır hep
aklıma.
Kim yaşar bu evlerde
kim?
Mutlular mı ,
yoksullar mı?
Kedileri var mı?
Neden üşütür bu sis
Logar kapaklarından
tüterek
Sarı lambalı nahoş
sokaklarda
Şu büyüyemeyen körpe
yüreğimi üşütür hep.
Başladı saldırı
şimdi
Otobüs bir hayli
hızlandı.
Hep geçmişi ardımda
bıraktığımı sanardım.
Vardığım yerlerde
beni bekledi kaçışım.
Giderek azalmaya
başlar evler tek tük.
Radyolara istek
yollayan
Televizyonların alt
yazılarında numara paylaşan.
O yalnız kimseler ,
yoksa bu evlerde mi?
Karanlık son hızla
infilak eder zihnimde.
Ve karanlık
patladığında aydınlanmaz her yer.
Muavinler uyur ,
çocuklar uyur
Cama düşer kafam ,
kafama düşer ölüm.
Sırt çantama kitap
koydum okumadım.
İstedim ben ölünce
çürümesin içimde…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder