Sevgilim Bugün...

Sevgilim bugün,

Çok geç kalktım.

Bir akşamüstü şehir baygındı

Ardından şeytanlar istila etti kalbime.

Usulca bir yağmur bindi üstümüze.

İşinden dönen babalar gördüm ellerinde poşetlerle.

İhtiyarlar camların önlerinde uzaklara bakıyorlardı.

Bu gözlerle gördüm sevgilim , bu gözlerle.

Benim gözlerimle sanki sen görüyormuşsun gibi.

Sanki sen beni görüyormuşsun gibi.

Durdum biraz… sonra , sonra biraz duramadım.

Sonra biraz felsefe yaptım.

Felsefem kılıcını sevgilim, felsefem kılıcını,

Kınından çıkarıp zihnime sapladı.

Çok korktum sonra evden kaçtım…

Gördüm gözlerimle mutlu aşıklar gördüm.

Hepsinin nasıl ayrılacaklarını düşündüm.

Bir cennet aromasının kalpten sökülüşüne kadar,

Bir depremin bir şehirde yaratacağı izdihama dek…

Sevgilim bugün felaket senaryoları yazdım.

Bu ellerle yazdım sevgilim , bu ellerle.

Benim ellerimle sanki sen yazıyormuşsun gibi.

Senin ellerin , ellerin içinde bana en tanıdık olan,

Neden , neden tutamıyorum öyleyse?
sevgilim bugün, seni düşündüm sızlandım.

Eve döndüm , uyuyamadım , elma yedim.

Işıkları açtım yaralarımı güneşlettim.

Peyderpey oluşan bir olay örgüsünün,

Sökülmek bilmeyen imlekleriyle uğraştım.

Karanlık iyi mi iyice çöküverdi  şehire.

Ve inanmazsın sen biliyorum ama

Tüm sokaklara kokun yayıldı böylece.

Sevgilim bugün…

Bugün sevgilim.

Son.